สมัชชาสุขภาพ

• เมื่อวันที่ 4 มีนาคม 2554 ศูนย์ความเป็นเลิศแห่งชาติด้านการจัดการสิ่งแวดล้อมและของเสียอันตราย จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัยร่วมกับกรมควบคุมมลพิษจัดการสัมมนาเผยแพร่ร่างอนุบัญญัติที่ออกตามร่างพระราชบัญญัติเครื่องมือเศรษฐศาสตร์เพื่อการจัดการสิ่งแวดล้อม พ.ศ... ซึ่งปัจจุบันได้เปลี่ยนชื่อเป็นร่างพ.ร.บ.มาตรการการคลังเพื่อสิ่งแวดล้อม ที่ห้องบุษราคัมบอลรูมโรงแรมอมารี เอเทรียม กรุงเทพฯ โดยร่างอนุบัญญัติดังกล่าวเป็นผลการศึกษาของโครงการที่กรมควบคุมมลพิษได้มอบหมายให้ศูนย์ความเป็นเลิศฯ ดำเนินการศึกษา ร่างอนุบัญญัติที่นำเสนอคือ ร่างพระราชกฤษฎีกากำหนดหลักเกณฑ์ วิธีการเงื่อนไขและการจัดการเงินรายได้จากค่าธรรมเนียมผลิตภัณฑ์ซึ่งเป็นกฎหมายที่กำหนดรายละเอียดเกี่ยวกับการจัดเก็บค่าธรรมเนียมผลิตภัณฑ์และกลไกการรับซื้อคืน ตลอดจนการกำกับดูแล ทั้งนี้ ผลิตภัณฑ์ที่จะมีการจัดเก็บค่าธรรมเนียมผลิตภัณฑ์ในระยะแรก ได้แก่ กลุ่มผลิตภัณฑ์เครื่องใช้ไฟฟ้าและอิเล็กทรอนิกส์ซึ่งรวมถึงหลอดไฟและแบตเตอรี่แห้งซึ่งมีปัญหาการจัดการอย่างไม่ถูกต้องในปัจจุบัน มีผู้เข้าร่วมการสัมมนากว่า 150 คนและได้มีผู้แทนจากหน่วยงานและผู้มีส่วนได้ส่วนเสียมาร่วมให้ข้อคิดเห็นและข้อเสนอแนะ ประกอบด้วยผู้แทนกรมสรรพสามิต (หน่วยงานจัดเก็บค่าธรรมเนียม) ผู้แทนกรมโรงงานอุตสาหกรรม (หน่วยงานกำกับและส่งเสริมอุตสาหกรรมรีไซเคิล) ผู้แทนองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น (หน่วยงานบริหารและกำกับดูแลศูนย์รับซื้อคืน) และผู้ประกอบการทั้งผู้ผลิตผลิตภัณฑ์เครื่องใช้ไฟฟ้าและอิเล็กทรอนิกส์และผู้รับบำบัด/กำจัดกากอุตสาหกรรม ผู้เข้าร่วมการสัมมนาส่วนใหญ่เห็นด้วยในหลักการที่จะให้มีกฎหมายเพื่อมาจัดการของเสียอันตรายจากผลิตภัณฑ์ที่ใช้แล้วแต่อภิปรายให้ข้อคิดเห็นสำหรับข้อความในบางมาตรการที่ไม่ชัดเจนและข้อห่วงกังวลต่อแนวทางปฏิบัติ เช่น ขั้นตอนการชำระ การขอคืนภาษีซึ่งที่ผ่านมามีปัญหาความยุ่งยากในทางปฏิบัติ  ขั้นตอนและเงื่อนไขการยกเว้นหรือลดค่าธรรมเนียมผลิตภัณฑ์ทั้งผลิตภัณฑ์ ชิ้นส่วนและผลิตภัณฑ์ที่เป็นมิตรต่อสิ่งแวดล้อม รวมทั้งเงื่อนไขการยกเว้นกรณีที่ผู้ผลิตและผู้นำเข้าจะรวมกลุ่มเพื่อจัดการผลิตภัณฑ์ที่ใช้แล้วซึ่งทางผู้ผลิตเสนอทางเลือกในกรณีที่เป็นการดำเนินการเฉพาะราย นอกจากนี้ ยังมีข้อห่วงใยในเรื่องการบริหารจัดการและใช้จ่ายเงินจากกองทุนและกลไกการกำกับดูแลและการให้ความรู้แก่ท้องถิ่นและศูนย์รับซื้อคืน ซึ่งทาง ศสอ. ได้ประมวลข้อคิดเห็นทั้งหมดเพื่อเสนอกรมควบคุมมลพิษพิจารณาปรับปรุงแก้ไขร่างกฎหมายและเตรียมความพร้อมของระบบโดยเฉพาะการจัดให้มีโครงการนำร่องในระยะต่อไป
• กระทรวงอุตสาหกรรม ได้กำหนดยุทธศาสตร์เรื่องการบริหารจัดการทรัพยากรและสิ่งแวดล้อมภาคอุตสาหกรรมให้เป็นมิตรต่อสิ่งแวดล้อมและเป็นไปตามมาตรฐานสากล รวมทั้งการสร้างความสมดุลระหว่าง ภาคธุรกิจอุตสาหกรรมกับการพัฒนาเศรษฐกิจ สังคม สิ่งแวดล้อม และความปลอดภัย ดังนั้น สำนักบริหารจัดการกากอุตสาหกรรม กรมโรงงานอุตสาหกรรม จึงได้ดำเนินกิจกรรมกำกับควบคุม ติดตาม และดูแลโรงงาน ซึ่งจะเป็นการส่งเสริมและสนับสนุนให้เกิดการจัดการกากอุตสาหกรรมให้เข้าระบบอย่างถูกต้องตามกฎหมายและหลักวิชาการ โดยมีการดำเนินการโครงการต่างๆ มาตั้งแต่ปีงบประมาณ 2552 เช่น โครงการส่งเสริมการใช้ประโยชน์กากอุตสาหกรรม และลดปริมาณกากที่ต้องฝังกลบ โครงการการศึกษาความเป็นไปได้เบื้องต้นโครงการจัดตั้งอุตสาหกรรมเชิงนิเวศ (Eco Industry) โครงการจัดทำคู่มือการกำหนดสิ่งปฏิกูลและวัสดุที่ไม่ใช้แล้ว โครงการศึกษาการแลกเปลี่ยนของเสียระหว่างโรงงาน และโครงการพัฒนา อุตสาหกรรมเชิงนิเวศเศรษฐกิจ เป็นต้น และเพื่อให้เกิดความต่อเนื่องและเกิดการขยายผล ในปี 2554 สำนักบริหารจัดการกากอุตสาหกรรม จึงได้มีการดำเนินโครงการต่างๆ ทั้งที่เป็นโครงการต่อเนื่องและเพิ่มเติม ทั้งนี้ได้จัดงานสัมมนา “การส่งเสริมและสนับสนุนการจัดการกากอุตสาหกรรมให้เข้าระบบ ถูกต้องตามกฎหมายและหลักวิชาการ เมื่อวันที่ 1 เมษายน 2554 โดยมีวัตถุประสงค์เพื่อให้ระบบการจัดการกากอุตสาหกรรมมีการดำเนินการอย่างต่อเนื่อง เครือข่ายมีความรู้ความเข้าใจในแนวปฏิบัติในการจัดการกากอุตสาหกรรมให้ถูกต้องตามกฎหมายและหลักวิชาการ และเกิดการผลักดันให้เครือข่ายการจัดการกากอุตสาหกรรมให้มีการดำเนินการอย่างยั่งยืน ซึ่งเป็นแนวทางที่ช่วยให้ภาคอุตสาหกรรมมีการจัดการทรัพยากรเพื่อลดต้นทุนการผลิตและลดมลพิษสิ่งแวดล้อม อันนำไปสู่การอยู่ร่วมกันกับชุมชนอย่างสันติสุข
• สำนักงานนโยบายและแผนทรัพยากรธรรมชาติและสิ่งแวดล้อม ได้สรุปรายงานผลการดำเนินงานตามนโยบายรัฐบาล นายอภิสิทธิ์ เวชชาชีวะ นายกรัฐมนตรี ในเรื่องนโยบายที่ดิน ทรัพยากรธรรมชาติและสิ่งแวดล้อม โดยความรับผิดชอบของกองสิ่งแวดล้อมชุมชนและพื้นที่เฉพาะ ได้รายงานผลการดำเนินงานเรื่องการควบคุมและลดปริมาณของเสียที่กลายมาเป็นมลพิษ ทั้งในรูปขยะ ขยะอันตราย มลพิษทางอากาศ ดังนี้

           - ส่งเสริมการผลิตและบริโภคที่เป็นมิตรกับสิ่งแวดล้อม

           - การใช้เทคโนโลยีเพื่อให้เกิดการใช้ซ้ำหรือหมุนเวียนกลับมาใช้ใหม่

           - ส่งเสริมการป้องกันมลพิษตั้งแต่จุดกำเนิด

           - เพิ่มศักยภาพและขีดความสามารถขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นในการบำบัดน้ำเสีย กำจัดขยะชุมชน และเพิ่มพื้นที่สีเขียวโดยเฉพาะการจัดให้มีศูนย์กำจัดขยะชุมชนกลางในทุกจังหวัด

           - เร่งแก้ไขปัญหามลพิษในพื้นที่วิกฤตซ้ำซาก

           - สนับสนุนมาตรการจูงใจด้านภาษีและสิทธิต่างๆ กับผู้ประกอบการที่ร่วมโครงการแก้ไขปัญหาโลกร้อนและลดมลพิษ

• วันที่ 29 มีนาคม 2553 นายปฏิการ มหัทธนารักษ์ ประธานกลุ่มอุตสาหกรรมการจัดการของเสียและวัสดุเหลือใช้ สภาอุตสาหกรรม ได้รายงานการจัดการกากของเสียอันตรายจากอุตสาหกรรมที่ดำเนินการอยู่ในปัจจุบัน มีสำนักบริหารจัดการกากอุตสาหกรรม กรมโรงงานอุตสาหกรรมเป็นหน่วยงานราชการที่ควบคุมดูแล ทั้งนี้มีผู้ให้บริการกำจัดหลัก ได้แก่ 1) หลุมฝังกลบกากของเสีย 4 ราย 2) เตาเผากากของเสียอันตราย 1 เตาของกรมโรงงานฯ ตั้งอยู่ที่นิคมอุตสาหกรรมบางปู 3) เตาเผาปูนซีเมนต์ 3 ราย จำนวน 9 เตา และ 4) ผู้ให้บริการรีไซเคิลเพื่อนำวัสดุกลับมาใช้ใหม่ และใช้เป็นพลังงานทดแทน จำนวนประมาณ 100 ราย (เฉพาะรายที่มีการดำเนินการอย่างจริงจัง) จากรายงานสามารถสรุปประเด็นได้ดังนี้

          ประเด็นที่ 1 ชนิดของของเสียอันตรายที่มีอยู่ในภาคอุตสาหกรรม และการจำแนกประเภทเพื่อดำเนินการกำจัดด้วยวิธีการต่างๆ ของเสียทุกชนิดที่เกิดขึ้นในภาคอุตสาหกรรม กรมโรงงานอุตสาหกรรมได้จัดทำคู่มือกำหนดรหัสสิ่งปฏิกูลหรือวัสดุที่ไม่ใช้แล้ว แบ่งเป็น 19 หมวดใหญ่ และแบ่งย่อยในแต่ละหมวดอีกกว่า 700 ประเภท ทั้งนี้ กรมโรงงานฯ อยู่ในระหว่างการดำเนินการควบคุมการจัดการของเสียให้สามารถกำจัดด้วยวิธีการที่เหมาะสม ให้สอดคล้องกับระดับผลกระทบ เทคโนโลยี เศรษฐศาสตร์และพัฒนาการต่างๆ ที่มีในสังคม เพื่อให้อุตสาหกรรมต่างๆ ที่ต้องรับภาระค่ากำจัดมีค่าใช้จ่ายที่เหมาะสม และผู้รับกำจัดต้องมีระบบการกำจัดที่น่าเชื่อถือ ดังนั้น หากสังคมเข้าใจว่าการกำจัดหรือบำบัดของเสียเป็นโครงการที่อาจรุนแรง และตีรวมวิธีกำจัดทุกชนิดว่าอาจรุนแรง ย่อมบั่นทอนวิธีการพัฒนาที่กรมโรงงานฯ และผู้ประกอบการที่เข้ามามีส่วนร่วมในการสร้างวิธีบำบัดที่หลากหลายให้ถดถอยลง

           ประเด็นที่ 2 เงื่อนไขและข้อจำกัดในการให้บริการกำจัดด้วยวิธีการต่างๆ กรมโรงงานฯ ได้จัดลำดับนโยบายและการจัดการที่สากลยอมรับ ดังนี้

1. การรีไซเคิล มี 2 แบบคือ 1) การรีไซเคิลเพื่อนำวัสดุกลับมาใช้ใหม่ นโยบายนี้มีข้อจำกัดในเรื่องของชนิดและปริมาณวัสดุที่ต้องมีมากพอ มีการจัดเก็บที่ดีเพียงพอ และมีเทคโนโลยีที่ต้องสูงพอจึงจะสามารถนำมาผ่านกระบวนการจนได้วัสดุที่มีคุณภาพใกล้เคียงของใหม่ และ 2) การรีไซเคิลเพื่อใช้เป็นพลังงานทดแทน การใช้ประโยชน์ในลักษณะนี้มีมานานก่อนที่กรมโรงงานฯ จะเริ่มจัดระเบียบ ปัญหาที่พบคือของเสียส่วนใหญ่มิได้เกิดในพื้นที่ที่กรมโรงงานฯ มีอำนาจในการกำกับดูแล ทำให้กระบวนการควบคุมทำได้ไม่เต็มที่
2. การเผาร่วมในเตาเผาปูนซีเมนต์ วิธีนี้เป็นการนำแนวคิดการจัดการที่โรงปูนซีเมนต์ในประเทศที่พัฒนาแล้วได้ดำเนินการอยู่ ประโยชน์มี 2 ด้านคือ 1) ผู้รับกำจัดจะได้ความร้อนมาช่วยค่าใช้จ่ายด้านเชื้อเพลิง ทำให้สามารถลดค่าบริการกำจัดได้บางส่วน และ 2) ไม่ต้องลงทุนในการสร้างเตาเผา แต่วิธีนี้ผู้ให้บริการต้องคำนึงถึงผลผลิตหรือธุรกิจหลักที่ตนเองดำเนินการ จึงต้องดูแลในเรื่องความปลอดภัยและผลกระทบต่อสิ่งแวดล้อมและต่อคุณภาพผลิตภัณฑ์เป็นสำคัญ กรมโรงงานฯ ได้มีประกาศควบคุมการกำจัดด้วยวิธีนี้ โดยคำนึงถึงผลกระทบ โดยเฉพาะเรื่องชนิดของของเสียที่มีอันตรายสูงห้ามนำเข้าเผาทำลาย 20 ประเภท และต้องมีการจัดทำรายงานผลกระทบสิ่งแวดล้อมด้วย
3. เตาเผากากของเสียอันตรายที่จัดสร้างเป็นการเฉพาะ เตาเผาลักษณะนี้ในประเทศไทยขณะนี้มี 1 เตา ติดตั้งและดำเนินการแล้วในปี 2551 อยู่ในการควบคุมของกรมโรงงานฯ เนื่องจากเตานี้มีกำลังการเผาเพียง 50 ตันต่อวัน และใช้เทคโนโลยีการจัดการของประเทศในยุโรป จึงไม่ส่งผลกระทบต่อชุมชนในพื้นที่ แม้จะรับเผากำจัดของเสียอันตรายทุกประเภทที่ไม่สามารถกำจัดด้วยวิธีการอื่นๆ โดยเฉพาะสารเคมีที่มีอันตรายสูงทุกชนิด
4. หลุมฝังกลบกากของเสียอันตราย การฝังกลบของเสียอันตรายเป็นจุดเริ่มต้นของการจัดการที่ถูกวิธีในประเทศ ซึ่งหลุมฝังกลบได้รับการออกแบบให้สามารถรองรับของเสียได้เกือบทุกชนิด ยกเว้นของเสียที่เป็นของเหลว ปัญหาที่เกิดขึ้นที่ยังต้องมีการพัฒนาและควบคุมดูแลอย่างจริงจังได้แก่ 1) สภาพการแข่งขันด้านราคา ทำให้การจัดการก่อนการฝังกลบหย่อนมาตรฐานที่ควรจะเป็น และ 2) การผลักดันให้โรงงานผู้ก่อกำเนิดของเสียต้องมีการคัดแยกและจัดเก็บอย่างถูกวิธี เพื่อให้ง่ายต่อการจัดการและการลดผลกระทบ ในประเด็นนี้หากผู้ให้บริการยังต้องแข่งขันกันสูง คงผลักดันผู้รับบริการได้ยาก

        ประเด็นที่ 3 กฎหมายและข้อบังคับต่างๆ ที่ใช้อยู่ในปัจจุบัน เพื่อควบคุมการจัดการกากของเสียอันตราย อาศัยอำนาจตาม พ.ร.บ.โรงงาน พ.ศ.2535 และ พ.ร.บ.วัตถุอันตราย พ.ศ.2535 กระทรวงอุตสาหกรรมและกรมโรงงานอุตสาหกรรมได้ออกประกาศต่างๆ เพื่อกำหนดมาตรฐานการปฏิบัติและการควบคุมเกี่ยวกับการจัดการกากอุตสาหกรรม ทั้งนี้ สาระสำคัญของกฎหมายต่างๆ เพื่อควบคุมการกำกับดูแลการจัดการกากของเสียต่างๆ ในประเด็นหลักๆ เกี่ยวกับ 

1. มาตรฐานและระเบียบการขนส่งวัตถุอันตรายและของเสียอันตราย
2. หน้าที่ของผู้ก่อกำเนิดของเสียจากโรงงานต่างๆ วิธีปฏิบัติ และการรายงานให้แก่กรมโรงงานฯ
3. มาตรฐานและวิธีการปฏิบัติของผู้รับบำบัดของเสีย ตลอดจนการจัดการในทุกขั้นตอนเพื่อให้ของเสียเข้าสู่ศูนย์บำบัดอย่างถูกต้องและน่าเชื่อถือ
4. มาตรการควบคุมด้วยระบบเอกสาร เพื่อให้สามารถตรวจสอบได้ทั้งผู้ก่อกำเนิด ผู้ขนส่ง และผู้รับบำบัดของเสีย
5. รายละเอียดเกี่ยวกับข้อจำกัด ข้อห้าม และเงื่อนไขในการกำจัดหรือบำบัดหรือรีไซเคิลของเสียอันตรายทุกประเภท

      ประเด็นที่ 4 ความเห็นเพื่อให้มีการพัฒนาระบบการจัดการของเสียในอนาคต นับจากปี 2540 ที่เริ่มมีการฝังกลบกากของเสียอันตรายอย่างถูกวิธี จนถึงวันนี้ได้มีการพัฒนาวิธีการกำจัดของเสียเพิ่มขึ้นตามแบบอย่างประเทศที่พัฒนาแล้วหลายประการ แต่ปัญหาที่แท้จริงในการพัฒนามิได้อยู่ที่การต่อต้านจากประชาชนในพื้นที่ใกล้เคียงกับโรงรับกำจัด แต่กลับเป็นสัญญาณเร่งเร้าให้โรงรับกำจัดที่อาจก่อปัญหาต้องดำเนินการให้ได้คุณภาพยิ่งขึ้นเพื่อให้สามารถอยู่ร่วมกันได้ ดังนั้นการควบคุมให้ผู้รับกำจัดต้องปฏิบัติในทุกขั้นตอนให้ได้มาตรฐานตามที่กำหนดจึงสำคัญที่สุด สำคัญกว่าการแก้ปัญหาที่ปลายเหตุหรือการเยียวยา

• เมื่อวันที่ 11 พฤศจิกายน 2557 นายจักรมณฑ์ ผาสุกวนิช รัฐมนตรีว่าการกระทรวงอุตสาหกรรม เปิดเผยภายหลังเป็นประธานในพิธีเปิดการฝึกอบรมโครงการด้านการบริหารจัดการกากอุตสาหกรรม ให้กับผู้ประกอบการโรงงานที่มีของเสียอันตราย และกิจการที่เกี่ยวข้องกับขยะอุตสาหกรรมทั้งระบบ รวมทั้งเจ้าหน้าที่จากหน่วยงานที่เกี่ยวข้อง รวมกว่า 1,200 คน ณ ศูนย์การประชุมแห่งชาติสิริกิติ์ ว่า รัฐบาลได้แถลงนโยบายในด้านการรักษาความมั่นคงของฐานทรัพยากร และการสร้างสมดุลระหว่างการอนุรักษ์กับการใช้ประโยชน์อย่างยั่งยืน โดยให้ความสำคัญต่อการแก้ไขปัญหาการจัดการขยะเป็นลำดับแรก โดยเฉพาะกากอุตสาหกรรมอันตราย กระทรวงอุตสาหกรรมฯ ได้วางมาตรการบริหารจัดการเป็นพิเศษ โดยกำหนดให้ทิ้งในบ่อขยะอุตสาหกรรมที่สร้างขึ้นอย่างถูกต้องตามมาตรฐาน แยกออกจากบ่อขยะชุมชนไม่ให้ปะปนกัน สำหรับขยะของเสียอันตราย ขยะอิเล็กทรอนิกส์ และขยะติดเชื้อ จะพัฒนาระบบการกำกับติดตามตรวจสอบและเฝ้าระวัง ไม่ให้มีการลักลอบทิ้ง และใช้มาตรการทางกฎหมาย และการบังคับใช้กฎหมายอย่างเด็ดขาด นอกจากนี้กระทรวงอุตสาหกรรมเห็นว่า ถึงเวลาแล้วที่จะตั้งนิคมอุตสาหกรรมเพื่อการจัดการกากอุตสาหกรรมอย่างครบวงจรซึ่งจะเกิดขึ้นใน 1-2 ปีนี้ ภายในโครงการจะประกอบด้วย ส่วนรวบรวม การจัดเก็บ คัดแยก รีไซเคิล การบำบัด(น้ำเสีย/ทำลายฤทธิ์/ปรับเสถียร) และการกำจัดด้วยการเผาและฝังกลบ เพื่อจัดการกับกากอุตสาหกรรมที่มีอยู่ในปัจจุบัน ซึ่งเป็นกากไม่อันตรายประมาณ 33.6 ล้านตัน และอันตราย ประมาณ 2.9 ล้านตัน รวมแล้วประมาณ 36.5 ล้านตัน และให้มีพื้นที่เพียงพอสามารถรองรับกับกากอุตสาหกรรมในอนาคตอีก 20-30 ปีข้างหน้าด้วย ขณะนี้อยู่ระหว่างการหาพื้นที่ที่เหมาะสม ซึ่งกำลังหารือกับกองทัพ เพื่อขอใช้พื้นที่ทหารหากไม่สามารถจัดหาพื้นที่ปกติได้
• เมื่อวันที่ 11 พฤศจิกายน 2557 นายพสุ โลหารชุน อธิบดีกรมโรงานอุตสาหกรรม(กรอ.) ชี้แจงถึง การบริหารจัดการกากอุตสาหกรรม และการตรวจติดตามการขนส่งกากของเสียอันตรายอุตสาหกรรม ยังไม่ครบถ้วนและไม่ทันสมัย จึงไม่สามารถบริหารจัดการกากอุตสาหกรรม โดยเฉพาะที่เป็นของเสียอันตรายและปัญหาการลักลอบทิ้งกากอุตสาหกรรม ก่อให้เกิดความเดือดร้อนแก่ประชาชน และปัญหาทางด้านสิ่งแวดล้อมและภาพลักษณ์ที่ไม่ดีต่อภาคอุตสาหกรรม ซึ่งเหตุผลดังกล่าว กรอ.จึงมุ่งมั่นที่จะแก้ปัญหาการลักลอบทิ้งกากอุตสาหกรรมอย่างเป็นรูปธรรมขึ้น โดยได้รับงบประมาณ 59.5 ล้านบาท เป้าหมายเพื่อเร่งรัดนำกากอุตสาหกรรมเข้าระบบ ซึ่งประกอบด้วยโครงการ 3 โครงการ ได้แก่ โครงการเร่งรัดการนำกากอุตสาหกรรมเข้าสู่ระบบ โครงการการติดตามการขนส่งกากของเสียอุตสาหกรรมด้วยระบบ GPS และโครงการส่งเสริมการจัดการซากผลิตภัณฑ์อิเล็กทรอนิกส์ ขึ้น ซึ่งแผนระยะเร่งด่วนจะทำการเร่งรัดตรวจสอบผู้ที่มีส่วนเกี่ยวข้องทั้งหมด คือ โรงงานที่มีกากอุตสาหกรรมอันตรายทุกจังหวัดทั่วประเทศ พร้อมกับพัฒนาระบบตรวจสอบใบกำกับการขนส่งควบคู่กับการตรวจสอบ ผู้รับกำจัด บำบัดและรีไซเคิล เพื่อยกระดับขีดความสามารถการบริการให้เป็นไปตามกฎหมาย
• เมื่อวันที่ 16 กุมภาพันธ์ 2558 ณ ศูนย์แถลงข่าวรัฐบาล ตึกนารีสโมสร ทำเนียบรัฐบาล นายไมตรี อินทุสุต รองปลัดกระทรวงมหาดไทย ในฐานะผู้แทนของกระทรวงมหาดไทย ร่วมแถลงข่าวเรื่องการจัดการขยะมูลฝอย และของเสียอันตรายตามนโยบายรัฐบาลร่วมกับกระทรวงทรัพยากรธรรมชาติและสิ่งแวดล้อม ตามที่คณะรักษาความสงบแห่งชาติ (คสช.) และรัฐบาลได้มีนโยบายเร่งด่วนในการแก้ไขปัญหาขยะมูลฝอยของประเทศ โดยได้มอบหมายให้กระทรวงมหาดไทยดำเนินการโครงการนำร่องในพื้นที่จังหวัดพระนครศรีอยุธยา เพื่อเป็นต้นแบบในการกำจัดขยะอย่างถูกวิธีให้กับจังหวัดอื่นต่อไป ทั้งนี้ พลเอก อนุพงษ์ เผ่าจินดา รัฐมนตรีว่าการกระทรวงมหาดไทย ได้กำหนดให้โครงการจัดการขยะนำร่องในพื้นที่จังหวัดพระนครศรีอยุธยา เป็นหนึ่งในโครงการที่มอบเป็น “ของขวัญปีใหม่” ให้กับประชาชน ภายใต้ชื่อ “อยุธยาเมืองประวัติศาสตร์ เมืองสะอาดปลอดขยะต้นแบบ” โดยมีความมุ่งมั่นที่จะทำให้จังหวัดพระนครศรีอยุธยาเป็นต้นแบบ ในการดำเนินงานแก้ไขปัญหาขยะอย่างเป็นระบบและเป็นมิตรต่อสิ่งแวดล้อม ในช่วงที่ผ่านมาได้ดำเนินการขนย้ายขยะเดิมจากตำบลบ้านป้อม อำเภอพระนครศรีอยุธยา ที่มีอยู่ประมาณ 2 แสนตันเศษ โดยเป็นขยะแบบเทกองและเป็นมลพิษมานานเกือบ 30 ปี มาฝังกลบอย่างถูกหลักสุขาภิบาล ณ สถานที่แห่งใหม่ ที่ตำบลมหาพราหมณ์ อำเภอบางบาล เนื้อที่จำนวน 372 ไร่ 2 งาน 29 ตารางวา ซึ่งอยู่ห่าง 4 กิโลเมตร นับไกลจากชุมชนและบ้านเรือนราษฎร ขณะนี้ดำเนินไปแล้วกว่า 1.5 แสนตัน คาดว่าจะแล้วเสร็จอย่างช้าภายในเดือนมีนาคมนี้  โดยขยะทั้งหมดจะถูกนำมาฝังกลบอย่างถูกวิธี แม้กระทั่งน้ำเสียที่เกิดจากขยะก็จะได้รับการบำบัดและนำมาใช้เป็นน้ำสะอาดในบริเวณสถานที่กำจัดขยะ ไม่สร้างมลภาวะรบกวนต่อสภาพแวดล้อม เตรียมพร้อมเข้าสู่ระบบกำจัดขยะในอนาคต  โดยจะดำเนินการก่อสร้างโรงงานผลิตเชื้อเพลิงขยะ RDF และโรงผลิตกระแสไฟฟ้าจากขยะ ขนาด 3.5 เมกะวัตต์ เพื่อนำขยะมูลฝอยมาแปรสภาพเป็นเชื้อเพลิงในการผลิตกระแสไฟฟ้า ซึ่งวิธีดังกล่าวถือว่าเป็นการนำขยะกลับมาใช้ประโยชน์ตามแนวทางที่ประเทศพัฒนาแล้วส่วนใหญ่เลือกทำ เพราะนอกจากจะสามารถใช้ทดแทนเชื้อเพลิงจากฟอสซิลที่มีราคาสูงในปัจจุบันแล้วยังสามารถลดปริมาณก๊าซเรือนกระจกได้อีกทางหนึ่งด้วย นอกจากนี้  ยังมีจังหวัดที่มีขยะตกค้างสะสมในขั้นวิกฤติที่ต้องเร่งแก้ไขปัญหาอย่างเร่งด่วน ซึ่งกระทรวงมหาดไทยได้รับงบประมาณในการดำเนินการมาแล้ว 3 จังหวัด ได้แก่ จังหวัดนครปฐม สระบุรี และลพบุรี ปัจจุบันอยู่ระหว่างดำเนินการจัดทำ TOR และปรับแผนดำเนินการให้เหมาะสมกับสภาพปัญหาและความสอดคล้องกับความต้องการของท้องถิ่น เพื่อให้เกิดความยั่งยืนในการบริหารจัดการขยะ สำหรับพื้นที่จังหวัด2.1อื่น จำนวน 24 จังหวัด กระทรวงมหาดไทยได้ร่วมกับหน่วยงานที่เกี่ยวข้องและจังหวัด จัดทำแผน Road Map การจัดการขยะมูลฝอยและหาพื้นที่ในการก่อสร้างโรงงานกำจัดขยะ โดยจะพิจารณาหาเทคโนโลยีในการกำจัดขยะให้มีความเหมาะสมกับสภาพปัญหาของแต่ละพื้นที่ต่อไป นอกจากนั้น เพื่อให้การแก้ไขปัญหาขยะเกิดความยั่งยืน กระทรวงมหาดไทยยังได้ร่วมกับกระทรวงทรัพยากรธรรมชาติและสิ่งแวดล้อม จัดโครงการเมืองสะอาด คนในชาติมีสุข โดยให้จังหวัด อำเภอ องค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นรณรงค์สร้างวินัยของคนในชาติ สร้างจิตสำนึกประชาชนปลูกฝังค่านิยม วินัยการรักษาความสะอาด การคัดแยก ตลอดจนการจัดกิจกรรมให้ประชาชนมีส่วนร่วมและสร้างจิตสำนึกของคนในชุมชน และยังจะมีการสรรหา 1 จังหวัด 1 องค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นต้นแบบ เพื่อเป็นศูนย์เรียนรู้ต่อไปด้วย